Suprays Suprays!

Mabuhay!

Haaai. sobrang draining ng week na naman na ito. Nakaka-drain pala magjakol ng magjakol. chos! ahaha

Maraming ginagawa, at maraming dapat hindi na gawin na ginagawa ko pa rin na wala naman akong choice. gets? ahaha

Hindi ko na tuloy masubaybayan ang mga paborito kong bloggers at hindi na din makapagcomment ng major major. Pero babawi ako next week. Magreresign muna ako sa kumpanya, tapos full time na akong magko-comment. ahahahah (piangpalit ang kabuhayan? ahaha)

Pero may ikukwento ako, ito ang eksena.

Kahapon, hindi umuwi si jowa sa bahay. Sanay na naman ako. Sinabi din niya sa akin bago siya umalis na hindi siya uuwi at bukas na lang daw kami ulit magkita sa bahay o kung san man. Nakahiga ako nun sa kama at may ginagawa sa netbook--As usual nagtatrabaho (work from home). Syepmre bago siya nakalabas ng pinto ay nagpa-cute muna ako at naglambing, at hindi nagtagal ay... nasa kama na din siya at walang saplot. bwahahaha. Aba. sayang naman kung magjajakol lang ako ng buong gabi, e pwede pa naman humabol sa quota ang sex namin.

At umalis na siya.

Maya-maya ay nagtext siya, sabi niya malapit na daw siya sa bahay ng ate niya.

tapos text ulit na may suprays daw siya sa akin.

Mahilig kaming magsupraysan nito. Pero mas madalas ay siya ang nangsusuprays.

pero hindi ko din masabi, kase may mga suprays din naman ako sa kanya, pero... dahil ako ang may gawa ay hindi ko nabibilang. Pero basta ayun, nagsusupraysan kami kahit mga maliliit na bagay like edited pics namin 2, letter, stufftoy na malake (shet ang mature), pet (mga komang, ganyan. ahhaa), premiere night tickets, etc etc.

So sabi ko sa kanya:

me: anu na naman kaya suprays mu. heheh

him: secret pa. bukas mo na malalaman.

me: hmmm..

him: para sa 3rd year anniv natin at para sa xmas

me: waaaah.. teka. tagal pa nun 3rd yr aniv ah, sigurado ka bang ako ang karelasyon mo sa 3rd yr anniv na yan?

him: gagu. ahaha. napa-advance lang.

me: sabagay. hindi naman pasko, pero magbibigay ka ng gip

him: hehe. sana magustuhan mo, pero kung hindi, ok lang din

me: haynako. meron ba naman akong hindi nagustuhan sayo? (keso lang.. ahha)

Kinagabihan, inaayos ko ang mga orders ng mga kliyente ko (kliyente? tunog pokpok) sa online business ko. hiniwalay ko na ang pambayad sa bibilhing supplies etc etc. Malaki-laki na naman ang puhunan.

Kinaumagahan, kinatok ako ng nanay ko, bilis daw at bumaba.

Masyado siyang ura-urada at binubuksan ang naka-lock kong pinto. Agad naman ako nagtakip ng kumot dahil hubo't hubad pa ako. Tumayo ako agad at itinago ang mga piangpunasan ng bakas ng kalaswaan ng gabi-slash-madaling-araw na panonood ng mga porn at kasama na din ang mga pino-post niyang si hard2getxxx. ahahaha

Buti na lang at lock pala ang pinto. So, nagbihis ako at lumabas. Sabi ni mothergoose:

mom: baba ka dali. dali.

me: baket? may artista? parada? mosiko? santa klaws? baha? sunog? tsunami? anung event? piging?

mom: may nagbebenta sa labas ng magic sing. tingnan mo (at sinabi niya ang presyo ganito ganyan na parang alas singko pa lang ng umaga niya kausap ang lalake)

me: ok. san? (habang bumababa ng pa-slide sa paikot na hagdan at tiningnan kung anung tinda ba itong deds na deds ang aking inay)

mom: ayan o. oh di ba.

me: asan ang magic sing?

mom: ayan o pwede kang kumanta dyan. (at pianpasok nya ng bahay ang lalake)

me: ahh.. videoke machine lang na parang dvd player. sus. o game. pano yan. (at inexplain na ni kuya ang mga features nito habang nagkakagulo ang mga kapit bahay at nagkukumpulan sa loob ng bahay at labas ng bintana na feeling ko e isang scene ng isang pelikula kung saan may umuwing ofw sa bahay)

mom: bilhin mo?

me: gusto niyo?

mom: ikaw?

me: (hindi na ako nagsalita. pumanhik na lang ako at dali daling kumuha ng andalations sa aking baul ng kayamanan)

may limang dipang tao

Si kuyang alam na alam ang aking kahinaan sa pagbili ng mga bagay bagay

and the rest is history... hindi natapos ang tanghalian na hindi nakakakanta ang tatay ko ng marco sison, beatles, at my way.

at syempre... ang Greatest Love of All ni mothergoose.

Tumawag ako kay jowa at ikinwento ang mga pangyayari.

Sabi niya:

him: ay ganun, wow! sige kantahan tayo sa bahay

me: paki ulet?

him: kantahan.

me: ahh.. kala ko iba rinig ko e.

him: gagu. ahahaha

me: so yun nga, shet. nagalaw ko yung pera sa business. Parang kailangan ko maningil ng mga kautangan para may pang order ako ulet.

him: oo nga. sige, singilin ko na din si ate. Nakita mo pala yung text ko?

me: ay teka, nasa taas phone ko e. (pero ang totoo ay hindi ko alam san ko binaba. kase pinicturan ko yung pogi-slash-hot-slash-tatay-look na tryk driver sa amin na pumasok sa loob ng bahay namin para maki-usi.)

him: sige sige. ahaha. tingnan mo na lang

Chineck ko yung phone ko. May text nga siya. sabi niya, yung suprays daw niya ay nakaipit sa X-Files na libro sa tabi ng aking desktop.

Mega panik naman ako sa taas (excited much??)

at meron ngang naka-ipit sa may libro!

papel.

isip isip ako...

... card?

.. resignation letter as my boyfriend slash sex slave?

... pera pambayad sa lahat ng libreng sex namin?

... trip trip lang na papel?

... lcd tv na nakabalot sa papel?

... videoke machine na nakatiklop?

at tumambling ako sa nakita ko after ko buksan.

suprays!

SHET!!!

trip to Busuanga.

*faint again*

hindi dahil sa pangarap kong pumunta dun.

pero.. masyado lang talaga ako nasuprays.

unang una sa lahat,

number 1:

...walang work si jowa ngayon at wala pa yung masyadong ipon. So sang lupalop ng burat niya nahagilap ang pamasahe naming dalawa? altho seat sale naman yun) pero kahit pa!!!

number 2:

... kaya pala dati nung may nagpaplano kaming mga friends na pumunta ng coron e mega saling ketket naman siya s thread sa fb at involve na involve sa planning stage na feeling may pera papunta dun. at tinanong pa ako nung isa kung bakit daw hindi ako kasama, e si jowa kasama.

huh>??? kasama si jowa? e wla ngang pera yun. pocket money pa kaya?

(at gaya ng mga telenovela, pinagtagpi tagpi ko ang mga kwento ng nakaraan. ahhaha)

number 3 at pinaka-malala sa lahat:

... pocket money.

november 26 na ito. Friday til Monday. apat na araw kaming nganganga sa buhangin habang pinipilit igisa ang mga halamang dagat para lafangin? at ISANG ARAW na lang ang nalalabi sa akin para humagilap ng sangkaperahan (opo mahirap lang ako. hindi lang halata. ahahaha)

Actually, minalas malasan lang talaga ako, lalo na sa mga maling desisyon at mga pangyayaring wala akong kontrol. Marami pa akong salapi, lalo na sa kumpanya namin. SOBRANG DAMI (ang yabang?) ahaha. hindi naman ganun kadami, pero, sapat na para hindi ako magtrabaho ng ilang buwan. Ang kaso nga lang, hindi ko pa nagegetching at mukhang matatagalan pa ang proseso na sa awa naman ng dyos ay wag sanamgn abutin ng susunod na pasko 2011.

May mga kautangan din sa akin ang mga utaw lalo na sa jopisina, na sapat na din para hindi ako magtrabaho ng ilang buwan.

Idagdag pa dyan na delayed ang kasahurang ng lecheng kumpanyang matagal ko ng binabalak layasan kung tamang panahon nga lang at hindi kaarawan ni papa Jesus next month at hindi ako hoholdapin ni mothergoose. Kaso, luminya linya ang mga bituin para mawalan ako ng pera ngayon! ngayon! ngayon! at wla ng iba pang araw kundi NGAYON!

at ang masaya pa nito, may pera pa naman ako e... pinambili ko nga lang ng...

BIJOKE!!!! BIJOKEE!!! shet.

pero... hindi naman ako nanghihinayang. natutuwa akong napasaya ko ang nanay ko at ang tatay ko at ang lahat ng magiging future bisita namin sa bahay.

Ngayon pa lang, iniisip ko na kung paano ko paparentahan yung bijoke player sa mga kapit-bahay pag may mga bertdeyan, inuman, binyag, kasal, at pag may tumama sa jueteng.

Sinabi ko kay jowa ang kalagayan:

him: uu nga po e. sayang wrong timing ata.

me: gagawan ko ng paraaan. (darna lang?)

him: ok lang po kung hindi na muna tayo pumunta

me: huh? sayang naman yun!

him: ok lang naman:D

me: basta. gagawan ko ng paraan. bukas na bukas din (tangenang yan amputa)

him: kaw pong bahala

At hanggang ngayon.. iniisip ko pa din kung anung mga gagastusin namin s Coron.

Bukas, may mga makukuhanan ako ng mga salapi at kayamanan. Mangongolekta ako ng mga kajutangan sa aking mga kababayan. Wish me luck.

at kung hindi ako masyadong makapag-blog sa mga susunod na araw... alam na!

Nasa gilid lang ako ng Pilipinas at nakikipagbuntisan sa asawa ko. Change venue naman daw. Nakakasawa sa bahay e.

kitakits sa Busuanga!