KJ: Kwentong Jowa

Mabuhay!

alas dos na ng madaling araw. napagod na mata ko kakabasa ng kung anu anong mga kalibog blogs at kaka-update ng Fb ko. hehe. ang mature lang. nagpupuyat for these kind of stuff. parang HS.

namiss ko lang magpakadelingkwente.
gusto kong magpahinga from work.. kahit mga 1 month lang.
kaso... hindi pwede. kailangan may andalations ako pag nangholdap na ang nanay ko. Lalo na sa pasko. sabi niya sakin ibili ko daw siya ulit ng kurtina. mga simple joys of moms. hehe.

nagugutom ako.

hindi pa ako kumakain simula kaninang.. teka..
... last decent meal ko ata ay alas dose pa ng tanghali.. with my family.
late na ako pumasok.

then.. on the way home, before I took a bus, bumili muna ako ng kornik at mineral water sa 7-11. ahaha.. panlibang lang sa mahabang byahe down south. Tinatamad na kase ako mag MRT. aakyat baba pa. sikip pa. and these past few days, walang poging sumasakay. lahat na ba ng gwaping sa metro may kotse? o..nai-kotse na ng mga badette? ahaha

I opened my netbook sa aircon bus.. pero after 30minutes. kinabahan na ako sa maaaring kasapitan ng buhay ko. ahaha.

altho kanina.. may mga gwapong pumasok ng bus.
at... wala namang nakaupo sa tabi ko. e dalawahan sa upuan.

nahihiya yata umupo sa tabi ko kase mukha akong magtitinda ng encyclopedia at meron akong netbook.. akala sosyalin ako. hindi ako tinabihan. mga 3 cute yung lumagpas.

so mega sarado ko na ang netbook. pampamalas lang to. ahaha.

pero kahit sarado na..yung isa..papasok ng bus. pogi. skinhead. tapos may balbas. parang rakistang ewan. cute na hot. maputi. makinis. maganda mata. tangena sipat na sipat ko. evaluated na evaluated. combi. pasok sa banga.

tumingin sa akin. feelingero lang. sumisipat lang si kuya ng bakanteng upuan.
tumigil siya sa gilid ko.

at..

umupo... sa upuan sa kabila. dun sa tatluhan.

pak na pak. ayaw tlga ako tabihan.

at nung nagkakagitgitan na.. isang bilat ang tumabi sa akin. ahaha
habang sinisipat sipat ko ng tingin si rakista dude. ahah.
na nahuhuli ko din na tumitingin thru the corner of his eye. wehehe.
pero hindi ko na siya namalayan bumaba.

nakatulog na naman ako as usual. Narco ang putek.

at pag uwi ko. internet agad.

haay.. wala na naman si bf.

hindi daw siya uuwi kase sasamahan niya ate niya mag-job hunting. at maghahanap din daw siya ng new work. (magkasama kase kami dati sa company, e nagkasagutan kami one time, nagresign siya. ayun. next kwento please)

sad.

pero ok lang. gusto ko din ng time alone. naks. pucha hongorteh!

pero na-realize ko.. pag wala siya.. nagagawa ko mga personal bisyo ko. hehe.
like: mag internet ng walang pinipiling oras, magjakol ng magjakol, kumain sa oras na gusto ko, manoood ng tv hanggang madaling araw, at kung anu ano pa.

kaya minsan i really need that time for myself.. and these past few days..I'm getting what I want.
and it seems ok and fruitful tho. We tend to be more sweeter (tangena more na, sweetER pa! haha. kami na ang lalanggamin)

hindi ko alam kung mas understanding na siya ngayon, o talagan nami-miss lang namin ang isa't isa. Sa mga hindi nakakaalam, siguro 3 years na kaming magkasama araw araw, gabi gabi, jerjer dito jerjer doon, jakol dito, jakol doon, hindi kami mapag hiwalay. Eh ngayon, parang highschool lang ulet. textang, tawagan. ahaha. hongkorneh!

Pero napansin ko.. ayun.
hindi pa pala ako kumakain madaling araw na.
at gutom na ako.
at actually, may interview ako bukas. haaai. undecided na ewan. kainis.
pak na pak.

Masaya man na minsan hindi kami magkasama.
.
.
.
Hindi pala ako masasanay kumain mag isa.